Καλό μήνα με νέα βιβλιοκριτική! Αυτή τη φορά σας παρουσιάζω τη ‘’Δικαίωση’’ της Αντιγόνης Γαβρίδου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ‘’Μάτι’’. Πρόκειται για μία συλλογή σπονδυλωτών διηγημάτων με πρωταγωνίστριες αδικημένες γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας. Με πυξίδα τις ιστορίες της Μέδουσας, της Κλυταιμνήστρας, της Πενθεσίλειας, της Κασσάνδρας και της Περσεφόνης, κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο και γινόμαστε μάρτυρες της κατάφωρης καταπίεσης και αδικίας που έχουν υποστεί οι γυναίκες από την αυγή του χρόνου, καθώς και την αναπόδραστη ανάγκη τους για δικαιοσύνη.
Μεγάλο ατού είναι η φεμινιστική προσέγγιση της συγγραφέως που μου θύμισε εντόνως τη γραφή της Madeline Miller στην ‘’Κίρκη’’. Όπως η Κίρκη ήταν αδικημένη από θεούς και ανθρώπους, αντίστοιχα η Μέδουσα, η Κλυταιμνήστρα, η Πενθεσίλεια, η Κασσάνδρα και τη Περσεφόνη έχουν υποστεί μισογυνισμό και ταπείνωση. Η συγγραφέας τους προσφέρει τη δυνατότητα να υψώσουν ανάστημα και να απαιτήσουν την πολυπόθητη δικαίωσή τους, καταπατώντας την πατριαρχία. Χάρη στην ώριμη γραφή της, οι μυθολογικές ηρωίδες που είχαν μείνει αφανείς, ανάξιες, αιώνια καταραμένες ενώνουν τις δυνάμεις τους για να λυτρωθούν. Το μόνο μελανό σημείο είναι πως θα ήθελα να είναι το βιβλίο μεγαλύτερο σε έκταση γιατί ως λάτρης της μυθολογίας δεν ήθελα να τις αποχωριστώ τόσο σύντομα. Οι αγαπημένες μου είναι η Μέδουσα γιατί με γοήτευε ο μύθος της από την παιδική ηλικία και χάρηκα δεόντως που κοσμεί το εξώφυλλο αλλά και η Κασσάνδρα διότι την αμφισβητούσαν επανειλημμένως ενώ είχε το χάρισμα της ενόρασης. Με τις γυναικοκτονίες που μαστίζουν τη σημερινή εποχή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η ανάγκη για δικαίωση, φυσικά όχι με τον τρόπο που περιγράφεται αλλά η συγγραφέας ήθελε να καταστήσει σαφές το μήνυμά της. Ένα δυνατό και θαρραλέο ντεμπούτο για να ξεκινήσει η Αντιγόνη Γαβρίδου την πορεία της στον λογοτεχνικό κόσμο.
«Δεν είμαστε παρά μονάχα πεφταστέρια στη ζωή των θεών. Ένα συνονθύλευμα φωτιάς και φωτός για μια μονάχα ασήμαντη στιγμή μέσα στη δική τους απεραντοσύνη».