Συλλέκτης Ευχών

Μέχρι τώρα το βιβλίο που ξεχώρισα τη νέα χρονιά και χάρισα απλόχερα πέντε αστέρια είναι ο «Συλλέκτης Ευχών» της Mia Sheridan που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Elxis. Προ διετίας είχα γνωρίσει τη γραφή της συγγραφέως με το μυθιστόρημα «Η φωνή του τοξότη» που με είχε συγκινήσει, επομένως ξεκίνησα το παρόν βιβλίο με αστείρευτο ενθουσιασμό. Κεντρική ηρωίδα είναι η Κλάρα Κάμπελ, μια χορεύτρια μπαλέτου που μετακομίζει στη Νέα Ορλεάνη. Της εξάπτει την περιέργεια ο θρύλος της φυτείας Ουιντάιλ και την επισκέπτεται αλλά εκεί συναντά τον Τζόνας που έχει απομονωθεί από τον κόσμο, επιλέγοντας το σκοτάδι και τη μοναξιά. Η Κλάρα αναγνωρίζει τα τραύματα της ψυχής του, χωρίς να τρομάζει από τα σκοτεινά μυστικά. Εκείνος βρίσκει τη συντροφιά στο πρόσωπό της: στη γυναίκα που τον επισκέπτεται κάθε εβδομάδα και συνομιλεί μαζί του μέσα από τις ρωγμές του τοίχου.

Γενικά λόγω φόρτου εργασίας διαβάζω μάξιμουμ 100-150 σελίδες τη μέρα, στον «Συλλέκτη Ευχών» έφτασα τις 300 σελίδες εν μία νυκτί! Μου ήταν φυσικά αδύνατον να σταματήσω την ανάγνωση, σταματούσα-ξεκινούσα σταματούσα-ξεκινούσα πάλι. Με γοήτευσαν εξαρχής τόσο η Κλάρα όσο και ο Τζόνας, η γνωριμία τους ήταν ιδιαίτερη έχοντας ως χώρισμα έναν τοίχο που θρηνεί και η σχέση τους εξελίχθηκε τόσο όμορφα και παραμυθένια. Για μία ακόμη φορά οι ήρωες της Sheridan προσπαθούν να θεραπευτούν με τη δύναμη της αγάπης και φυσικά της συγχώρεσης. Αν και παρατήρησα ότι υπάρχει μία σημαντική ομοιότητα ανάμεσα στον Τζόνας και τον Άρτσερ, η εκούσια απομόνωσή τους.

«Η αληθινή αγάπη σου χορεύει ανάμεσα στις αχτίδες του φεγγαριού».

Συμπληρωματικά, υπάρχουν εμφανείς επιρροές από το Φάντασμα της Όπερας αλλά και από ένα αγαπημένο παραμύθι που δεν το αναφέρω για να μην κάνω σπόιλ. Ήταν υπέροχα και τα μηνύματα που περνούσε ειδικά προς το δεύτερο μισό του βιβλίου για το ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσουμε. Το μόνο που δεν με τράβηξε όσο θα ήθελα ήταν η αφήγηση στο παρελθόν, δεν μου κινούσε την περιέργεια και εστίαζα μόνο στο παρόν. Πέρα από αυτό το μικρό «αγκάθι», είναι ένα συγκινητικό αισθηματικό μυθιστόρημα δια χειρός της Mia Sheridan για τις ευχές που συλλέγουμε και μπορούμε να πραγματοποιήσουμε.