Το θεώρημα της αγάπης

Αν και δεν έχουμε φτάσει ακόμη στα μισά της αναγνωστικής χρονιάς, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως «Το θεώρημα της αγάπης» της Ali Hazelwood είναι το καλύτερο ρομαντικό μυθιστόρημα που έχω διαβάσει και θα διαβάσω φέτος. Η ιστορία ξεκινάει με την Όλιβ Σμιθ που είναι υποψήφια διδάκτορας Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και φιλάει τον πρώτο άντρα που βλέπει μπροστά της για να αποδείξει στη φίλη της Αν ότι είναι ερωτευμένη σε σχέση. Ο άντρας αυτός τυχαίνει να είναι ο Άνταμ Κάρλσεν, ένας από τους πιο απρόσιτους και απαιτητικούς καθηγητές του Στάνφορντ. Παραδόξως, ο Άνταμ συμφωνεί να κρατήσει το μυστικό της και να γίνει το ψεύτικο αγόρι της. Ξαφνικά το μικρό τους πείραμα μοιάζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο και η Όλιβ ανακαλύπτει ότι το μόνο πράγμα που είναι πιο περίπλοκο από ένα θεώρημα για την αγάπη είναι το να βάλει τη δική της καρδιά στο μικροσκόπιο.

Καταρχάς, το πρώτο μυθιστόρημα της Ali Hazelwood είναι διαποτισμένο από σπιρτόζικους διαλόγους και εμπνευσμένα ευτράπελα σε βαθμό που μπορώ να το συγκρίνω με το εξίσου διασκεδαστικό «Hating Game» της Sally Thorne. Κατά δεύτερον, μου άρεσε που μία ρομαντική ιστορία εκτυλίσσεται στην πανεπιστημιακή κοινότητα των θετικών επιστημών και πρόκειται για μία ρεαλιστική απεικόνιση, όχι μία ωραιοποιημένη. Όντας καθηγήτρια η Hazelwood με διδακτορικό στη Νευροεπιστήμη μας δείχνει πόσο στρεσογόνος και ανταγωνιστικός είναι ο ακαδημαϊκός χώρος. Μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η χημεία των πρωταγωνιστών που εδραίωσαν πρώτα τις βάσεις της φιλίας μέχρι να ανακαλύψουν μαζί το θεώρημα της αγάπης. Ο Άνταμ Κάρλσεν είναι άκρως ερωτεύσιμος (εδώ εδώ το νέο bookboyfriend) με την αυστηρότητά του, τη στήριξή του και το eight pack! Όσον αφορά την Όλιβ, την αγάπησα από την πρώτη σελίδα και ταυτίστηκα σε αρκετά σημεία μαζί της, ειδικά στο overthinking. Καθώς διάβαζα τα καμώματά τους μου προκαλούσε πεταλούδες μες στο στομάχι και χαμογελούσα στο βιβλίο σαν να είχα απέναντί μου τον ίδιο τον Άνταμ. Κατ’ εμέ είναι ο ορισμός του ρομαντικού μυθιστορήματος με γερές δόσεις χιούμορ και το προτείνω με κλειστά μάτια, ακόμη και σε αυτούς που είναι επιφυλακτικοί στο είδος.

«Μια ιδιωτική συζήτηση με τον Άνταμ Κάρλσεν θα γίνει εκατόν πενήντα τοις εκατό πιο αμήχανη μόλις εκστομιστεί η λέξη «σεξ». Από μένα».