Αγαπημένα του Ιουνίου

Καλό καλοκαίρι! Επανήλθα με την καθιερωμένη στήλη αφού πρώτα βούτηξα στα κρύα νερά της Σαρωνίδος και των περιχώρων. Κάτω από τη δροσιά της πέργκολας οφείλω να μοιραστώ τις αναγνωστικές βουτιές και τις άλλες δραστηριότητες που εμπλούτισαν τις ζεστές μέρες του μήνα.

Βιβλία: Ξεκίνησα το μήνα με το μυθιστόρημα φαντασίας ‘’H Εποχή του Κυνηγιού’’ από την Έρση Λάβαρη. Δομείται σε τρία μέρη όπου το καθένα έχει δυνατό θεματικό πυρήνα συμβάλλοντας στην αναγνωστική συνοχή. Ήδη από τον πρόλογο με κυρίευσε μία νοσηρή περιέργεια για να ανακαλύψω τον κόσμο που έπλασε, να βυθιστώ στο πνιγηρό δάσος. Ακόμη δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι το συγγραφικό της ντεμπούτο γιατί η γραφή είναι καλοδουλεμένη και ώριμη. Πέντε αμαρτωλά αστέρια χάρισα και στο ‘’El Diablo’’, το dark erotica της Μ. Robinson. Ο Alejandro Eduardo Martinez θα κλέψει την καρδιά κάθε αθώας και μη κορασίδας. Τέλος, αποκαταστάθηκε και η πίστη μου στον Paolo Coelho διαβάζοντας ‘’Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός’’ γιατί συμπυκνώνει ηθικά διδάγματα όπως ο «Προφήτης» του στοχαστή Gibran. Μας παραδίδει αυτό το εγχειρίδιο για να ξυπνήσουμε τον πολεμιστή του φωτός που αναπαύεται μέσα μας. Μας προτρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν το νερό και να ρέουμε ανάμεσα στα εμπόδια που συναντάμε. Μας καθησυχάζει πως όταν είμαστε θλιμμένοι αποδεικνύεται πως η ψυχή μας είναι ακόμη ζωντανή. Γατί ο πόνος του χθες είναι η δύναμη του πολεμιστή του φωτός.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αγαπημένα του Μαΐου

Μπορεί ο Μάϊος να σηματοδότησε την έξοδο από την καραντίνα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μειώθηκαν τα ενδιαφέροντα. Απλά σίγουρα ήταν απελευθερωτικό να κυκλοφορούμε χωρίς να έχουμε στείλει κάποιο από τα απαιτούμενα Β.

Βιβλία: Toν προηγούμενο μήνα είχα χαρίσει πολλά πεντάστερα που δεν τα μετανιώνω όπως σας είχα ενημερώσει. Δυστυχώς αυτό το μήνα δεν με συγκλόνισε τόσο κάποιο ανάγνωσμα. Φυσικά μου κέντρισε το ενδιαφέρον το αστυνομικό μυθιστόρημα ’Γιατί δε φώναξαν την Έβανς;’’ της πολυγραφότατης Agatha Christie όπου με αποπροσανατόλισε με τα αφηγηματικά τεχνάσματά της αλλά δεν μπόρεσε να ρίξει από τον θρόνο το ‘’Και δεν έμεινε κανένας’’ γιατί είχε εξαιρετική κλιμάκωση.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αγαπημένα του Απριλίου

Όπως ήταν αναμενόμενο ο δεύτερος καραντινάτος μήνας ήταν πλούσιος σε αναγνώσματα, σειρές του Netflix για chill και φυσικά μουσικές προτιμήσεις. Ελπίζω όλοι να εμπλουτίσατε τη ζωή σας με δραστηριότητα/ες για να αποφορτιστείτε από τις ψυχολογικές επιπτώσεις της πανδημίας.

Βιβλία: Το πρώτο ανάγνωσμα του Απριλίου ήταν το ‘’Γυάλινο σπαθί’’, το δεύτερο βιβλίο της σειράς ‘’Κόκκινη Βασίλισσα’’ όπου με ενθουσίασε πάλι η ζωηρή φαντασία της Victoria Aveyard. Συνέχισα με την πασίγνωστη νουβέλα ‘’Φόβος’’ του Stefan Zweig . Mπορεί μεν να ήταν φειδωλό σε έκταση, δε ήταν πλούσιο σε αινίγματα και νοήματα της ζωής. Η  Iρένε συνάπτει δεσμό για να ξεφύγει από την ανία του συζυγικού βίου αλλά πέφτει θύμα εκβιασμού. Ο διαβρωτικός φόβος αφυπνίζει νέα ολέθρια και αργοπορημένα συναισθήματα, αποσυνθέτοντας τη ζωή της. Όπως και στη νουβέλα ‘’Αμόκ’’ ο Zweig δημιουργεί τεταμένες καταστάσεις, μεταδίδοντας με περίσσεια ευκολία επώδυνα συναισθήματα, τότε το Αμόκ, τώρα τον πυρετώδη φόβο. Γινόμαστε έρμαια της αγωνίας μέχρι να φτάσουμε στη λύτρωση που πάντα επιφυλάσσει ο σπουδαίος συγγραφέας.  Bαθιά συγκινητικό ήταν και το νεανικό ‘’Μy heart and other black holes’’ της Jasmine Warga όπου ακολουθεί δύο εφήβους που θέλουν να ‘’παραιτηθούν’’ μαζί από τη ζωή. Στο συγγραφικό ντεμπούτο της η Warga διαχειρίζεται με ωριμότητα και ευαισθησία το ζήτημα της αυτοκτονίας. Προσωπικά με άγγιξε περισσότερο από το ‘’Αll the bright places’’ της Jennifer Niven που ήταν παρόμοιου θέματος γιατί ενεπλάκη συναισθηματικά με τους ήρωες.

Novel-My-Heart-and-Other-Black-Holes-cover

Συνέχεια ανάγνωσης

Αγαπημένα του Μαρτίου

Λόγω της πανδημίας παρέμεινα στο σπίτι όπως οι περισσότεροι νοήμονες και επέστρεψα με τη στήλη με τα αγαπημένα του μήνα. Βέβαια από πριν ήμουν σπιτόγατα επομένως δεν ζορίστηκα ιδιαιτέρως. Δοκίμασα και την τέχνη της ζαχαροπλαστικής για να ανακαλύψω εάν έχω κάποιο έμφυτο ταλέντο. Pancakes του Estrella μου λείπετε.

Βιβλία: Μείωσα αρκετά τον πύργο των αδιάβαστων-σε έντυπη μορφή-γι’ αυτό σφύζω από περηφάνεια. Από την πληθώρα των βιβλίων με εντυπωσίασαν τα ‘’Δώδεκα γραμματόσημα στον τοίχο’’ του Ιορδάνη Κουμασίδη. Δώδεκα μήνες σε μια σιωπηλή φυλακή.  Δώδεκα επιστολές γραμμένες με παρορμητισμό, πάθος και απόγνωση. Δώδεκα αναπνοές σε κενό αέρος. Ένα εκπληκτικό και σπάνιο βιβλίο όπου ο επιστολικός λόγος προβληματίζει χωρίς να κηρύττει. Δεν περίμενα να συγκινηθώ τόσο με τον επίλογο. Kαι ναι έχουμε το πρώτο πεντάστερο της χρονιάς!

Συνέχεια ανάγνωσης

Αγαπημένα του Φεβρουαρίου

Eπανήλθα με τα αγαπημένα του μήνα γιατί προσπάθησα να είμαι #FabFeb. Πολλές προτάσεις για όλα τα γούστα. Παιχνίδια, βιβλία, ταινίες και φυσικά μουσικές προτιμήσεις που αναστάτωσαν τους γείτονες.

Βιβλία:  Ξεχώρισα το ψυχολογικό θρίλερ ‘’Έτσι άρχισαν όλα’’ της Rachel Abbott που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Mεγάλο μέρος του βιβλίου εκτυλίσσεται στο δικαστήριο όπου γινόμαστε μάρτυρες στις δικαστικές ‘’διαμάχες’’, σαν να βρισκόμαστε στην έδρα των ενόρκων. H απογοήτευση του μήνα-γιατί θέλω να σας προστατέψω-ήταν το ‘Point of Retreat’’ της Colleen Hoover που ήταν αδιάφορο συγκριτικά με το πρώτο βιβλίο ‘’Slammed’’. Πιστεύω ακράδαντα πως θα μπορούσε να σταματήσει η ιστορία του Will και της Layken στο πρώτο βιβλίο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αγαπημένα του Oκτωβρίου

Αυτό το μήνα αποφάσισα να μην αναφερθώ μόνο στα βιβλία που μου κράτησαν συντροφιά αλλά και σε διαφορετικά ενδιαφέροντα. Bέβαια μπορείτε να διαβάσετε τις βιβλιοπροτιμήσεις στο μηνιαίο book wrap up για να μην έχετε κανένα παράπονο.

Games: Τον προηγούμενο μήνα είχα κλειστεί με τη θέλησή μου στο Batman Arkham Asylum και είχα (ξε)τρελαθεί με τις εξελίξεις (η αναμέτρηση με την Poison Ivy θα μου μείνει αξέχαστη). Αυτό το μήνα τερμάτισα το Tomb Raider του 2013 πάνω στο οποίo βασίστηκε η ταινία του 2018 με πρωταγωνίστρια την Alicia Vikander. Το παιχνίδι είναι κλάσεις ανώτερο και μου χάρισε μεγάλες συγκινήσεις και υψοφοβία αφού κρεμιόμουν ανά τακτά διαστήματα από χείλη γκρεμού. Πέρα από αυτό πυροβολούσα κρεμασμένη ανάποδα, κατατρόπωνα όλους τους οχτρούς, έλυνα γρίφους χωρίς τη βοήθεια του youtube (οκ σε μία περίπτωση το χρησιμοποίησα γιατί θα έσπαγα το gamepad). Υπήρχε εναλλαγή τοπίων που ανανέωνε το ενδιαφέρον, από τη μία χιονισμένες βουνοκορφές από την άλλη αποπνικτικά δάση. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε adrenaline junkies!

apps.29936.68847167288522183.9fdea778-258f-40d6-9f9e-fab92915bc6d.1384d782-b7b3-4a36-bbc6-bd817e308a4f

Συνέχεια ανάγνωσης