Η πολυκατοικία στο τέλος της οδού Στυγός

Καλό μήνα βιβλιόφιλοι! Απ’ όταν η Μαρία Γεωργοπούλου συστήθηκε ως συγγραφέας ακολουθώ με ενδιαφέρον τα σταθερά βήματά της στον λογοτεχνικό κόσμο. Το πρόσφατο πόνημά της τιτλοφορείται ‘’H πολυκατοικία στο τέλος της οδού Στυγός’’ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως, στο πλαίσιο της σειράς ‘’Σκοτεινές πόλεις’’. Κεντρική ηρωίδα η Σοφία που προσπαθεί να ξεπεράσει το επώδυνο διαζύγιό της κάνοντας επανεκκίνηση στη ζωή της. Μία αγγελία εύρεσης εργασίας την οδηγεί σε μία νέα πόλη, ως διαχειρίστρια στην πολυκατοικία στο τέλος της οδού Στυγός. Σταδιακά, γνωρίζει τους λιγοστούς ενοίκους, οι οποίοι της αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες. Όλες αποκαλύπτουν εγκλήματα, ακόμα και αποτρόπαιες πράξεις. Η ατμόσφαιρα βαραίνει, και η Σοφία δεν έχει ανέβει ακόμα στον πέμπτο όροφο. Εκεί όπου την περιμένουν εκπλήξεις. Πίσω από μία πόρτα την οποία δεν πρέπει να ανοίξει.

Το μακρύ σοκάκι

Φέτος πραγματοποιήθηκε η μεγάλη γιορτή του βιβλίου στο Ζάππειο και όπως ήταν αναμενόμενο εφοδιάστηκα με πολλά αναγνώσματα, ένα εκ των οποίων το τελευταίο πόνημα του Γιώργου Γιώτσα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Η ιστορία τοποθετείται σε ένα ορεινό χωριό όπου ο 13χρονος Ζήσης βασανίζεται από τη δολοφονία της Αρετής γιατί ξέρει βαθιά μέσα του πως οι δράστες ήταν τα αλαζονικά παιδιά του εύπορου εμπόρου Μηλιώση. Ο Ζήσης ‘’πνίγεται’’ γιατί όπως η Αρετή και ο αδελφός του πάσχει από ψυχικό νόσημα.

Οι Κόρες του Σκότους

Εν μέσω καραντίνας έχω διαβάσει περισσότερα βιβλία απ’ όσα υπολόγιζα, ταξιδεύοντας σε νέες πραγματικότητες. Αυτή τη φορά ασχολήθηκα με το μυθιστόρημα ‘’Οι Κόρες του Σκότους’’ της Μαρίας Γεωργοπούλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Ακολουθούμε τη Νατάσα, μια εσωστρεφή κοπέλα που εργάζεται ως ιδιωτική ντετέκτιβ, αναλαμβάνοντας συνήθως υποθέσεις συζυγικής απιστίας. Η ζωή της κυλάει χωρίς απρόοπτα, μέχρι που η σύζυγος ενός πλούσιου επιχειρηματία ζητάει τη συνδρομή της για να βρεθούν τα ίχνη της εξαφανισμένης κόρης της. Στην πορεία των ερευνών θα συνεργαστεί με τον Άρη, έναν ελκυστικό συνάδελφo. Μαζί θα ανακαλύψουν ότι οι δαίμονες δεν είναι αποκυήματα φαντασίας και ότι υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να τους πουλήσουν την ψυχή τους. Και όχι μόνο. Αλλά  αυτή η αποκάλυψη δεν είναι τόσο ανατριχιαστική μπροστά σε όσα η Νατάσα θα ανακαλύψει για το παρελθόν της.

In Aeternum-Στην Αιωνιότητα

Το συγγραφικό ντεμπούτο της Μαρίας Γεωργοπούλου βρισκόταν στη TBR λίστα μου για μεγάλο διάστημα και επιτέλους μεταφέρθηκε στη λίστα των διαβασμένων, προαναγγέλλοντας τον ερχομό της αναγνωστικής άνοιξης. Η ιστορία επικεντρώνεται στη Λυδία, μία μοναχική κοπέλα που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο καθώς η μητέρα της πέθανε στη γέννα. Δε γνωρίζει την ταυτότητα του πατέρα της, ο οποίος αδιαφορεί για την ύπαρξή της. Μετά τις σπουδές της, αναλαμβάνει την προετοιμασία μιας έκθεσης με πίνακες ζωγραφικής και γκραβούρες με θέμα την Κόλαση. Για να φέρει εις πέρας το έργο της, είναι υποχρεωμένη να συνεργαστεί με τον Μάξιμο, έναν σκοτεινό και απρόσιτο άντρα που κρύβει μυστικά. Ίσως προερχόμενα από την ίδια την Κόλαση.

Κυριαρχία

Στο ΦantastiCon αποκτήσαμε οι περισσότεροι το τρίτο βιβλίο της σειράς ‘’Θεοί και Δαίμονες’’. Η διήγηση ξεκινάει στο σημείο που τελείωσε ‘’Ο καρπός της αμαρτίας’’(2,5).  Βρισκόμαστε στις φυλακές Πρίζνοβ για να αναζητήσει η Μέγκαν τον ξακουστό Κορβίνιους ώστε να διορθώσει το λάθος της. Με τον Μέισον στο πλευρό της ξεκινά τη μεγάλη της αποστολή. Όμως οι πραγματικοί εχθροί τους περιμένουν εκεί, μαζί με νέα μυστικά που θα αλλάξουν για πάντα τον κόσμο. Οι αποκαλύψεις ξεκινούν και η Μέγκαν έρχεται αντιμέτωπη με συμμαχίες και πολέμους αλλά και το δαιμονικότερο πλάσμα που στοιχειώνει τα όνειρα των ανθρώπων. Οι σύμμαχοί της λιγοστεύουν. Ρεμόρ και Λερόιλ αλλάζουν. Κανείς δεν είναι όπως πριν. Κανείς δεν είναι ασφαλής.

Σύγκρουση

Το δεύτερο βιβλίο της σειράς «Θεοί και Δαίμονες» το προμηθεύτηκα στο ΦantastiCon από τα χέρια της ίδιας της συγγραφέως και φίλης. Το γεγονός ότι μας συνδέει φιλία με τη Μαρία Βρυσανάκη δεν θα επηρεάσει την κριτική μου γιατί και η ίδια έχει ζητήσει να είμαι brutally honest.

Η Μαρία μας εισάγει έξυπνα στον κόσμο της με τον πρόλογο όπου μας περιγράφει συνοπτικά τα γεγονότα του πρώτου βιβλίου. Με βοήθησε πολύ να κατατοπιστώ αφού δεν είχα προλάβει να κάνω re-read λόγω άλλων συναναγνώσεων. Συνεχίζει δυναμικά με τη δίκη του Ρόναλντ αποφεύγοντας περιττές παρλάτες. Ήδη από τα πρώτα κεφάλαια είναι εμφανές πως έχει βελτιωθεί η γραφή θυμίζοντας όλο και περισσότερο- το συγγραφικό της πρότυπο-τη Richelle Mead. Χαίρομαι απίστευτα που πολλές σελίδες είναι αφιερωμένες στον Γκέιλ όπως και στο prequel, την ‘’Αιώνια Μάχη’’. Η χημεία του με τη Μέγκαν είναι πιο εκρηκτική από ποτέ. Αν και στο πρώτο βιβλίο με ξένιζαν κάποιες αντιδράσεις της, πλέον την συμπαθώ και διασκεδάζω με τη θερμοκεφαλιά της (καλώς την ταύτιση!). Βέβαια εγκρίνω κι άλλο ένα ειδύλλιο, παρόλο που ήταν ‘’περιορισμένο’’.